Naar inhoud springen

Sint-Willibrorduskerk (Almelo)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sint-Willibrorduskerk
Sint-Willibrorduskerk in juni 2003
Sint-Willibrorduskerk in juni 2003
Plaats Almelo
Denominatie Rooms-Katholieke Kerk
Coördinaten 52° 21′ NB, 6° 39′ OL
Gebouwd in 1964
Gesloopt in 2005
Architectuur
Architect(en) Jan de Jong
Bouwmateriaal baksteen
Interieur
Orgel Pels-D'Hondt (1968)
Kerkprovincie
Aartsbisdom Utrecht
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Willibrorduskerk was een rooms-katholiek kerkgebouw in Almelo uit 1964, ontworpen door Jan de Jong in de stijl van de Bossche School.[1] Het kerkgebouw is in 2003 gesloten en in 2005 gesloopt.

De parochie is overgegaan naar de nieuwe Elisakerk, samen met de parochies van de Christoffelkerk en de Sint-Egbertuskerk.[2] Het orgel van Pels-D'Hondt kreeg een nieuwe bestemming in de Elisakerk. De muurschilderingen over het leven van Christus van Théodore Stravinsky zijn bewaard gebleven [3]. en kregen een plek in de in 2021 geopende St. Bonifatiuskerk van de St. Bonifatius parochie in Almere.[4][5]

De kerk vormde één complex met het klooster van de Carmelieten aan de oostzijde. Dit klooster is met de sloop naar de Rembrandtlaan naast de Elisakerk verplaatst.[6] Op de plek van de voormalige kerk-kloostercomplex bevindt zich nu het zorgcentrum Titus Brandsmahof.[7]

Zie de categorie Sint-Willibrorduskerk, Almelo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.